Friday, 17 July 2009
7 чэрвеня 2009 г. у Беларускім музеі ў Брукліне адбылося адкрыццё выставы беларускай мастачкі Алены Тылкінай «Сны і развагі». Гэтая рэтраспектыва ўтрымлівала драматычную і маляўнічую прэзентацыю 34 работ,
у тым ліку акварэльных нацюрмортаў, пастэльных інтэр'ераў, сюррэалістычных акрылавых карцін і фантазійных малюнкаў тушшу і алоўкам з 1979 па 2009 год. З пранікнёнай і эмацыянальнай прамовай выступіў ганаровы госць, вядомы крытык і беларускі палітычны дзеяч Зянон Пазьняк, які распавёў пра складаны, 30-гадовы шлях мастацкага бачання Тылькінай. Пасьля падбадзёрлівай крытыкі Зянона Пазьняка мастачка Алена Тылькіна выступіла з заявай – тлумачэньнем сваіх мастацкіх перакананьняў і ўплываў. Аматары мастацтва Нью-Ёрка з розных культурных слаёў і прыхільнікі Беларускага музея выдатна правялі час, атрымліваючы асалоду ад разнастайнасці незвычайнага мастацтва Алены Тылкінас, беларускай кухні і гарачых дэбатаў аб мастацтве, палітыцы і сусветных справах.
Алена Тылькіна — новая і актыўная ўдзельніца перасоўнай беларускай мастацкай выставы «Мастацтва супраць дыктатуры», якая працуе рука аб руку з вядомымі беларускімі мастакамі, такімі як Алесь Марачкін, Алесь Шатэрнік, Мікола Купава ды іншыя. Мастачкі Алена Тылкіна і Юлія Шатэрнік — жаночая сіла беларускага музея, якая збіраецца пакінуць след у гісторыі мастацтва.
Алена Тылькіна нарадзілася ў 1965 годзе ў горадзе Орша Віцебскай вобласці Беларусі. Сваю першую выставу яна зладзіла ў 13 гадоў. Усю мастацкую адукацыю атрымала ў Беларусі і Расіі з адзнакай. Яе даследаванні ў мастацтве ўключалі жывапіс алеем, акрылам, акварэллю і пастэллю, графіку, скульптуру, роспіс і партрэт.
Кожная з яе работ - гэта філасофскае, сацыяльнае і псіхааналітычнае эсэ, якое з'яўляецца сучасным, але пазачасавы, эмацыянальна глыбокі і заўсёды прафесійна выкананы. Алена Тылькіна стварае паэтычны свет рэальны, узнёслы, адухоўлены. Стыль яе творчасці ўключае вобразны сімвалізм, сюррэалізм, імажынарны рэалізм, графіці і эротыку.
У 1989 годзе яна эмігравала ў ЗША і жыве ў Нью-Ёрку.
Алена Тылькіна атрымала некалькі ўзнагарод і ўзнагарод за ўклад у свет мастацтва на нацыянальным і міжнародным узроўні, а яе працы знаходзяцца ў многіх прыватных і карпаратыўных калекцыях па ўсім свеце.
Алена Тылькіна правяла сем персанальных выстаў, больш за трыццаць групавыя выставы, пяць выступленняў на тэлебачанні і радыё, больш за дваццаць артыкулаў у шматлікіх мастацкіх часопісах і газетах, такіх як іспанамоўная мастацкая газета «Noticias de Arte», часопіс «Manhattan Art International», «Рускі базар», «Метро» , “Наперад”' “Вячэрні Нью-Ёрк”, “Навіны Элады” і інш. Яе працы выстаўляліся ў некалькіх музеях Злучаных Штатаў, у тым ліку:
Беларускі музей, Бруклін, Нью-Ёрк
C.A.S.E. Музей сучаснага рускага мастацтва, Джэрсі-Сіці, Нью-Джэрсі
Гарадскі ўніверсітэт Нью-Ёрка, Мастацкі музей каледжа Квінз-Бара, Квінз, Нью-Ёрк
Паўночна-Заходні музей мастацтва і Culture, Spokane, Washington
The Jemison-Carnegie Heritage Hall Museum, Talladega, Alabama
The Museum of Contemporary Art, Baltimore, Maryland
The Музей мастацтваў Корал-Спрынгс, Цэнтр горада Корал-Спрынг, Фларыда
Музей Эн Нортан, Уэст-Палм-Біч, Фларыда
Заява Алены Тылкінай
Ласось плыве супраць хуткай плыні ракі, каб вярнуцца да месца свайго паходжання і стварыць новае жыццё. Тая ж самая сіла, якая кіруе ласосем – памяць – таксама вядзе нас туды, адкуль мы прыйшлі.
Для мяне гэта быў вельмі эмацыйны і прыгожы момант удзелу ў нядаўняй групавой выставе пад назвай ” Мастацтва супраць дыктатуры” ў Беларускім музеі акурат у дзень майго ад’езду з Беларусі, 20 гадоў таму, 22 сакавіка.
Я нарадзіўся ў горадзе Орша ў 1965 годзе. на ўскраіне майго горада, у маленечкім доміку без усялякай сантэхнікі і толькі з невялікім камінам, які амаль не даваў суцяшэння лютай беларускай зімой. Але шчасце дзяцінства - гэта бясконцая зеляніна дзяржаўных палёў, каб бегаць і гуляць басанож з сябрамі. Я тады не ведаў, што ўсе мы вельмі бедныя, бо ўся правінцыйная Беларусь аднолькава пацярпела ад цяжкіх абставінаў савецкага часу.
У васьмігадовым узросце я атрымаў першая мастацкая адукацыя ў Доме піянераў. Потым, на шчасце, адкрылася добрая мастацкая школа і пачаўся мой творчы шлях. Маё навучанне ўключала акварэль, алейны жывапіс, графіку і маё любімае: партрэт.
Маё натхненне прыходзіць з Вышэйшай Сілы, гэтай боскай крыніцы - Бога. Вялікі Творца, які даў нам планету для жыцця, паветра для дыхання, святлобачыць, нічога не зрабіў дарма. Усё на Зямлі прыгожае і мае мэту свайго існавання. Наша Зямля - гэта толькі малая частка бясконцай прасторы, якую мы называем космасам. Памер, глыбіню і ўплыў на нас гэтай касмічнай прасторы цяжка зразумець. Аднак я ўпэўнены, што ўсе мы ўносім важную частку ў плынь жыцця. Усе аднолькава патрэбныя і важныя: і прыбіральшчыца, і цясляр, і кіроўца аўтобуса, і доктар, і музыка, і паэт, і нават мастак.
Я мастак. Мая надзея - стаць вялікім. Мастак — гэта ўсяго толькі інструмент у руках Бога, каб адлюстраваць прыгажосць і бясконцасць Яго тварэння ва ўсіх яго магчымых формах. Мы, мастакі, проста капіюем творы вялікага творцы, майстра-мастака і настаўніка ўсіх нас.
У кожнага з нас ёсць мары і надзеі на будучыню, і нашы справы з'яўляюцца адлюстраваннем гэтых мар. Вельмі часта я выкарыстоўваю сябе як мадэль для сваёй працы. Таму што ў першую чаргу трэба глядзець на самога сябе, і толькі пасля перабудовы сябе ў лепшага чалавека мы можам спадзявацца вучыць іншых асабістым прыкладам.
Бог дзейнічае загадкавымі спосабамі. Шлях да спасціжэння Божай Волі ў кожнага свой. Жадаю, каб глядач убачыў у маіх работах прыгажосць і каханне як адлюстраванне свайго ўнутранага свету ў маім «люстэрку».
